"Ik vraag me af hoe de natuurlijke wereld zich verhoudt tot de kunstmatige schepping van de mens, en wanneer de twee in elkaar overlopen.

In mijn onderzoek is mijn ouderlijk huis vaak een vertrekpunt. Voor een domein van intieme macht (tweede natuur) (2018) keek ik naar het huis als een collage. Een logische verzameling voor wie erin opgroeit, maar feitelijk een artificieel bij elkaar gebrachte opeenstapeling van spullen die samen een omgeving vormen. In een cirkel van houten vloerdelen ligt een kleurrijke vogel naast kauwgomballen en speelblokken. Het is een ontmoeting tussen natuur en cultuur. Feitelijk hebben ze niets met elkaar te maken, maar in de context van een woonhuis horen ze bij elkaar.

Het project waar ik nu mee bezig ben, Het groene theater, komt uit hetzelfde onderzoek voort, en is gebaseerd op Nederlandse tuinen en in het bijzonder de tuin van mijn vader: een betonvlakte met een verzameling tuinbeelden – onder andere van Maria en een flamingo. De titel het groene theater is een verwijzing naar een kenmerk van tuinen uit de Renaissance, dat bestaat uit een grotendeels gesloten omgeving van hoge, groene heggen met daarbinnen in een verzameling figuratieve sculpturen."